De week in vogelvlucht

De afgelopen week in vogelvlucht:
Maandag zijn we naar de Zonnehof geweest. Eerst even zitten kletsen met het hoofd van de Zonnehof en daarna hebben we een uitgebreide rondleiding gekregen. Wat een mooi gebouw zeg. Ze zijn er van alle gemakken voorzien en het is er heel gezellig en praktisch ingericht. Veel kleuren en alles even mooi en schoon. Er is een grote snoezelkamer met heel veel verschillende kleuren licht, lekker muziekje, een apparaat wat de heerlijkste geurtjes verspreid (beetje jammer dat Sanne niet kan ruiken! ! ), warme waterbedden, pijpen met waterbubbels met verschillende lichtjes erin en nog veel meer. Er is ook een mooi zwembad. Het is er lekker warm en ook hier weer veel kleuren. Ik heb even kennis mogen maken met de kindertjes van de jongste groep en nog een groep met wat oudere kinderen. De mensen die er werken zijn allemaal even aardig en we voelden ons er echt welkom. Morgen ga ik er weer heen voor ons eerste uurtje snoezelen! ! (Ik moet uitkijken dat ik zelf niet in slaap val. . . .) Die dag zijn we ook bij de fysio geweest. Sanne was nu wakker en Linda heeft dan ook haar onderzoek afgerond. Even goed gekeken naar bijvoorbeeld de heupen, om vast te stellen dat dat allemaal goed zit. Het viel haar op dat Sanne wat naar rechts trekt. En dat klopt ook wel. Ze kijkt altijd al naar rechts en als ze haar spieren aanspant is dat rechts ook meer dan links. Daardoor trekt haar lichaampje ook naar rechts. We moeten er op gaan letten dat we Sanne ook eens op haar linkerzij leggen zodat de druk op haar lijfje eens iets anders is dan alleen maar op rechts. Verder moeten we zo veel mogelijk zien te voorkomen dat ze rechts gaat vergroeien. Ze krijgt daar uiteindelijk alleen maar last van.
In de loop van de week werd Sanne steeds onrustiger. Ze spuugde en hoestte veel en huilde ook zeer regelmatig, terwijl je haar anders bijna niet hoort. Corrie stelde voor om even een paar keer geen voeding maar ORS te geven (water met een bepaalde hoeveelheid zouten en mineralen, dit wordt vaak aan kinderen gegeven als ze bijvoorbeeld diarree hebben, om te voorkomen dat ze uitdrogen, het is makkelijk verteerbaar en ze krijgen zo toch iets binnen.). Als blijkt dat ze daar rustiger van wordt kan ze de nieuwe voeding toch nog niet zo goed verdragen, of ze heeft gewoon een beetje last van haar buik. Ze werd er inderdaad wel rustiger van. Donderdag nacht kreeg ze een enorme aanval maar met 1x stesolid viel ze wel in slaap. Vrijdag`s moesten we naar de kinderarts. Ze was die ochtend wel aan de koude kant maar ik wilde toch graag dat ze even nagekeken werd. Ik heb haar dik aangekleed en we zijn naar het ziekenhuis gegaan. Haar longen klonken schoon (ongelooflijk na al dat gespuug) en haar lever was niet vergroot. Ze weegt nu bijna 9 kilo en ze is in lengte ook weer iets gegroeid. De lengtegroei loopt achter maar staat wel in verhouding tot de kilo`s en dat ze niet de pan uitgroeit is voor ons alleen maar gunstig. De kinderarts vond haar ook wel heel erg koud en dus hebben we haar even getemperatuurd. Ze bleek te koud, zo laag kon de termometer het niet meten! We hebben er 3 geprobeerd (misschien doet de meter het wel niet! ! ) maar geen van 3en kon een temperatuur aangeven. Ik geloof dat ze beginnen bij 32 C, dus daar zat ze nog onder. . . . . . . Veel en veel te koud natuurlijk. Thuis moest ik wat urine opvangen om na te laten kijken, misschien had ze wel blaasontsteking (misselijk, koud, urine die stonk). Snel naar huis, warm bad, dikke kleertjes, kruiken, dekens en de verwarming hoog! Na een paar uurtjes was ze 32.8 en nadat ik met haar in bed ben gaan liggen, met alle kruiken en extra dekens (een soort prive sauna, zeg maar! ! ) Zat ze `s avonds weer op 36.2! ! Die avond kreeg ze nog een joekel van een aanval maar na wederom stesolid te hebben gegeven viel ze in slaap. De urine bleek inderdaad vies en nu zijn we dan ook met een antibiotica kuurtje begonnnen. We geven nog steeds half voeding/half water en dat gaat goed. Zaterdag in bad had ze nog een klein aanvalletje maar dat was snel genoeg weer over en toen hebben we geen stesolid hoeven geven. Tot nu toe valt het met de aanvallen dus mee. Geen 3 dagen constant. Hopelijk blijft het hier dan ook even bij. Ze slaapt nu veel en is een stuk rustiger als van de week, ze huilt bijna niet meer, af en toe spuugt en hoest ze nog maar lang niet zo erg meer als aan het begin van de week.