Warm bad

Bij een buitentemperatuur van +27 graden hebben we onszelf vandaag op een warm bad getrakteerd. Ik had namelijk een afspraak gemaakt met Kinderarts Van Veen, Sanne’s steun en toeverlaat. En het voelde net als de vele keren dat we met Sanne naar het ziekenhuis moesten, als een warm bad om haar na 5 jaar weer eens te zien. Toen we in de wachtkamer nog even zaten te wachten vloog het me aan. De luchtjes, de geluiden, het ziekenhuis, kortom Sanne’s wereld. Ondanks dat we toentertijd vooral met Sanne in het ziekenhuis kwamen als we het thuis niet meer ging denken we altijd met een heel warm gevoel terug aan de kinderafdeling, alle verpleegsters, de kinderpoli en zeker aan dokter Van Veen. De manier waarop ze allemaal, altijd, zonder uitzondering, met zoveel geduld voor ons drietjes klaar stonden vinden we tot op de dag van vandaag heel bijzonder. Het was dan ook heerlijk om vanmiddag 2 uur lang alleen maar over onze kleine moppedop te praten. Hoe wij het ervaren hebben, maar ook hoe het hele team van kinderartsen en verpleegsters het ervaren hebben. We hadden geluk want Annet (zij zorgde niet alleen in het ziekenhuis voor Sanne, maar kwam ook 1 dag per week thuis bij ons met haar knuffelen, wandelen en tuttebellen) was aan het werk en dus hebben we haar ook nog even gezien en gesproken. Ondanks dat het ook de nodige tranen kostte vonden we het ZO fijn om hen te zien en liepen we met een grote glimlach op ons gezicht weer terug naar de auto.