Aan het einde van de 2e kerstdag kan ik zeggen dat het toch nog goed is gekomen met de kerstdagen dit jaar. Begin van de week ziek, de dag voor kerst de 20 weken echo ( en dus op van de zenuwen…), veel hormonen, de kerstdagen en morgen Pim zijn verjaardag. Ietwat veel in 1 week maar goed. Alles wat er te zien is op de echo zag er goed uit. Wat een geweldig begin van de dag ( om 8.00 uur de afspraak). Even om een hoekje kijken bij onze kleine spruit. Té schattig, die handjes, voetjes, dat snoetje….! Zorgvuldig werd het hele lijstje langs gelopen en voor zover de verloskundige nu kan zien, geen bijzondere dingen. PFFFF wat een opluchting! 1e Kerstdag vieren we met de familie van Duijn. Voordat we gaan eten steken we nog een kaarsje aan bij de foto van Sanne, zo is haar naam genoemd en is ze er toch een klein beetje bij, MOOI moment.
Vanochtend gaan we weer even de kaarsjes aan steken bij Sanne in Lepelstraat. In de auto vraagt Sjors of het dan niet te warm word voor Sanne (….) Nee hoor, zeg ik, want het is toch alleen maar Sanne’s plekje, Sanne is nu toch een sterretje? Oh ja, zie je Sjors denken. Eenmaal bij Sanne vraagt Sjors: maar Sanne is toch begraven? Ja, dat klopt zegt Rob. Je ziet Sjors denken en dan zegt hij: maar hoe is ze er dan uitgekomen, want ze is nu toch een sterretje…. Tja… en toen…. Eeehhhhh Rob antwoord uiteindelijk: Nou weet je Sjors, dat weet eigenlijk niemand. Waarop Sjors verbaasd vraagt: en Sinterklaas dan? Die weet toch alles? Die heeft zo’n groot boek waar ALLES in staat… Nou weet je wat, zegt Rob, dan gaan we dat volgend jaar maar eens aan de Sint vragen…. Einde gesprek!
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.