Feest

Afgelopen zaterdag was het dan zover. De kinderen waren donderdagavond naar opa en oma gegaan, zodat wij hier thuis alles voor konden bereiden. Die woensdag hadden we al met z’n drietjes zitten knutselen voor Sanne. Toen ze zaterdag thuis kwamen hadden ze eigenlijk helemaal  geen zin om die knutsels bij Sanne te gaan brengen, ze wilden veel liever alvast naar de schuur waar we het feest zouden vieren. Gelukkig waren Rob en ik ’s ochtends al even op het gemak naar Sanne geweest, zodat we nu aan een bliksem bezoekje genoeg hadden. De jongens hebben hun moois bij Sanne gezet, nog snel een kusje in de wind en de kaarsjes aan en dan snel naar huis, feestkleren aan en feesten maar! Toen (bijna) iedereen aanwezig was kwam Sjors ons vragen of we even wilden gaan zitten, want ze hadden samen met opa en oma iets voor bereid… Samen met Pim heeft hij heel stoer een paar woordjes gezegd en aan het einde van hun optreden vroeg Sjors ons om iets op een kaartje te schrijven voor Sanne zodat we met z’n vijven 9 ballonnen voor haar op konden laten. De wind zou die dan wel bij haar brengen…. Nadat het kaartje aan de ballonnen vast gemaakt was vroeg Sjors aan iedereen of ze mee naar buiten wilden gaan zodat we de ballonnen op konden laten.
We vonden het een prachtig moment. Zo mooi hoe de jongens op een feestelijke manier hun eerste zusje ook mee lieten feesten…. (met dank aan opa en oma!!)

Zo werd het een mooie dag, met een lach en met een traan. En was Sanne op haar eigen bijzondere manier in gedachten heel erg dichtbij….

Zondag zijn we nog even gaan kijken bij Sanne. Pim merkte meteen op dat de ballonnen nog niet aan gekomen waren… We hebben hem proberen uit te leggen dat we de ballonnen de lucht in hebben gestuurd richting de hemel, en dat in Lepelstraat alleen maar Sanne’s plekje is. Omdat we zelf niet naar de hemel kunnen gaan, hebben we een plekje gemaakt voor Sanne waar we bloemetjes kunnen brengen en kaarsjes kunnen branden. Geen idee of hij het een klein beetje begrepen heeft, maar hij was zo onder de indruk van alle knutsels, Playmobil poppetjes, bloemen, kaarsjes en kaarten dat hij er verder niet naar gevraagd heeft.

We hebben zondag nog veel werk gehad aan het opruimen van het feest. We hebben het springkussen weer aangezet zodat de jongens zich daar nog even op konden uitleven. Aan het einde van de middag ben ik met Gieke alvast naar huis gegaan en toen Sjors later totaal uitgeblust naar huis kwam gefietst liepen de tranen over zijn wangen. Hij had zich ineens gerealiseerd dat het gisteren ook Sanne’s geboortedag was geweest en daarom was hij nu zo verdrietig. Ik heb even met hem op schoot gezeten en na een glas drinken en een warm bad was hij weer helemaal opgeknapt.